Αναρτήσεις

Η Ημέρα της Μάνας

Από
Εικόνα
Η μανούλα είναι μόνο μία όσο κι αν μας τη βαράει στα νεύρα συχνά πυκνά τόσο που να θέλουμε να την εξαφανίσουμε για λίγες ώρες με 2 παλαμάκια..   Αυτή μας άλλαξε το πάμπερς, αυτή μας άλειψε με κρεμούλα όταν συγκάηκαν τα μπουτάκια μας, αυτή μας έλιωσε το ντεπονάκι στο κουτάλι της σούπας για να το καταπιούμε εύκολα τις νύχτες με τον ακατέβατο πυρετό..Όσο κι αν δεν μπορείς να συχγωρέσεις τις αφίσες που σου πέταξε, τα στικάκια που παράχωσε στο πιο άκυρο συρτάρι, το σύνδρομο της ζακέτας, το σύνδρομο της τελευταίας κουταλιάς, το σύνδρομο σεμεδάκι, και άλλα πολλά κουφά που μόνο το είδος μανούλα μπορεί να σκεφτεί, η αγκαλιά της θα είναι το καταφύγιο σου για όλη της τη ζωή. Προσωπικά δεν μου αρέσουν αυτές οι παγκόσμιες ημέρες. Όχι μόνο γιατί τη μάνα και τον πατέρα εννοείται ότι πρέπει να τους γιορτάζεις όταν το νιώθεις (κι είναι ευχής έργο αν η σχέση σου μαζί τους σου επιτρέπει να το νιώθεις αυτό πολλές φορές το χρόνο κι όχι μόνο μία) άλλα πιο πολύ για ετούτο..υπάρχουν άνθ
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Tο άτακτο κεράσι πάει Paintball!

Από
Εικόνα
     Εκεί που έπινα αμέριμνη το καθιερωμένο παρασκευιάτικο καφεδάκι με την παρέα μου, ήρθε η συζήτηση για το paintball.... Μέσα σε 5 λεπτά είχανε κανονιστεί οι ομάδες.... μέσα σε άλλα 5 λεπτά είχε γίνει συνεννόηση με το προσωπικό του paintball για κράτηση πίστας ..και μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα κρύος ιδρώτας με έλουσε και χίλιες σκέψεις περνάγανε από το μυαλό μου... αλλά...το  άτακτο κερασάκι χοροπηδούσε μέσα στο κεφάλι μου και δεν με άφησε να το ακυρώσω!    Το πρωί του Σαββάτου το είχα πάρει πια απόφαση ότι δεν τη γλυτώνω.Φόρεσα τα αθλητικά μου ήπια έναν καλό καφέ έφαγα ένα μεγάλο πρωινό έδωσα ένα φιλί στην μαμά και έφυγα για μάχη! Το ταξί μας άφησε σε ένα δασάκι,εκεί μας περίμενε ένας από το προσωπικό  του paintball για να μας πάει στην πίστα και να μας ετοιμάσει. Μας έδωσε όπλα,ρούχα παραλλαγής  και μάσκες.    Όταν ντυθήκαμε ξεκινήσανε τα γέλια οι φωτογραφίες και τα πειράγματα! Εκεί το μισό αγχος έκανε φτερά, το άλλο μισό έφυγε όταν κρυμμένοι στα χαλάσματα καλύπτοντας την
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Το Κεράσι ακούει Ροκ

Από
Εικόνα
Το Κεράσι αγαπάει την μουσική..και πώς θα μπορούσε να μην την αγαπάει άλλωστε αφού δεν υπάρχει ζωντανή ύπαρξη στον πλανήτη αυτόν να μην αναγνωρίζει τον αντίκτυπο που έχει η μουσική στις ψυχές μας. Μπορεί να ακούς το οτιδήποτε..από μέταλ μέχρι βαρύ λαικό, κι από ντάπστεπ μέχρι κλασσική...Το συναίσθημα της ανατριχίλας προκαλείται με διαφορετικό τρόπο στον καθένα...Σε αυτό το άρθρο όμως το Κεράσι θα σας κάνει μία εισαγωγή στην Ροκ μουσική (ή τέλος πάντων σε ότι μπορεί να θεωρήσει Ροκ ένα Κεράσι!). Ναι, αταξία για το Κεράσι σημαίνει και ροκιά...κοντές φούστες, κολλάν με τρύπες, πίρσινγς παντού, λέδερ τζάκετς, συλλογές από βινύλια ή και...όχι όλα αυτά απαραιτήτως..γιατί η ροκιά κρύβεται στην ψυχή λέει το Κεράσι. Πόσα κοριτσάκια τριγυρνάνε με τί-σερτς των Pink Floyd και δεν έχουν ιδέα ποιός είναι ο David Gilmour;; Τα πυρπολείς ή όχι;; Πφφ...Συμβαίνουν κι αυτά, οκ..Συμβαίνουν κι άλλα, όμορφα όμως, στις γειτονιές, στα διαμερίσματα, μέσα στα τσιμεντένια κουτάκια τους, χιλιάδες ροκάδες/μεταλά
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα